Πόσο αποτιμάται μια ζωή;
Πόσο αποτιμώνται οι εκατόμβες νεκρών;
Αθώων θυμάτων, που οι μοίρα τους έταξε, να γεννηθούν σ’ αυτόν τον άμοιρο τόπο!
Σ’ αυτόν τον τόπο, που βρέθηκε κάτω απ’ τις ερπύστριες του τρίτου Ράιχ! Απ’ την γερμανική κατοχή. Γνωστά όσα η πρόσφατη ιστορία μας δίδαξε. Τις επιδρομές των κατακτητών, τις σφαγές, τις φωτιές, τις επιτάξεις, τις καταστροφές, τις λεηλασίες, την υφαρπαγή, την ιεροσυλία των αρχαίων μας, «τ’ αναγκαστικά δάνεια», έτσι το λένε τώρα κάποιοι «καθώς πρέπει» πολιτικοί μας… Εμείς, ο λαός, το λέμε βαρβαρότητα και πλιάτσικο!
Για όλα αυτά…η Γερμανία μας χρωστάει!
Για όλα αυτά… που επιδίκασαν οι 29 συμμαχικές χώρες, στη συνδιάσκεψη των Παρισίων το 1946, να πληρώσει η Γερμανία στην Ελλάδα και που Ελληνικές κυβερνήσεις ποτέ δεν απαίτησαν!
Το 1990 στη Μόσχα, η Γερμανία ζήτησε και πήρε εξαετή παράταση, για τέσσερα συν δύο χρόνια. Από το 1996 και μετά αυτές οι αποζημιώσεις, είναι απαιτηταίες!
Αυτές, που κατά συνήθεια, συνοπτικά αποκαλούμε «γερμανικές αποζημιώσεις».
Πόσο αποτιμάται μια ζωή;
Πόσο αποτιμώνται οι εκατόμβες νεκρών;
Για μένα, τούτες οι ιερές και ασίμωτες αξίες, δεν έχουν αντιστάθμισμα!
Πόσο αποτιμώνται τα παράπλευρα δεινά; Τούτα που η τετράχρονη κατοχή συσσώρευσε στην πλάτη ενός φύσει και θέσει ανυπόταχτου λαού!
Μεταπολεμικά ψυχικά τραύματα, σωματικές αναπηρίες, εμφυλιοσπαρακτικές καταστάσεις, κατάλοιπα διχόνοιας μέχρι και σήμερα, πισωγύρισμα της Ελλάδας με αμφίβολη καθώς φαίνεται προοπτική επανόρθωσης.
Πόσο αποτιμάται μια ζωή;
Πόσο αποτιμώνται οι εκατόμβες νεκρών;
Για μένα, τούτες οι ιερές και ασίμωτες αξίες, δεν έχουν αντιστάθμισμα!
Δεν τιμαριθμοποιείται η ανθρώπινη ζωή!!!
Κάποιοι πιο ρεαλιστές, από μας που επιμένουνε στο συναίσθημα και που είναι καλύτεροι στο μέτρημα, λένε πως η αξία των γερμανικών αποζημιώσεων ανέρχεται στο ποσό των 70 δις! Και κάποιοι άλλοι στα 160 δις δολάρια!! Κάτι παραπάνω απ’ το ποσό του δανείου από το ΔΝΤ!!!
«Εκεί που μας χρώσταγαν μας πήραν και το βόδι»! Έτσι λέει ο λαός!! Δε μας το πήραν μόνο, αλλά μας ζητάνε και να «το τρέφουμε», με τόκους και πανωτόκια!!
Απαιτούν απ’ το λαό, να ξαναπεράσει μια νέα τετραετή κατοχή, συνεχόμενη και μάλιστα τετραπλή!!!
Ε δε θα τους γίνει το χατίρι, μέσα στο 1941 πριν συμπληρώσει χρόνο η Γερμανική κατοχή, εκδηλώθηκε η Ηρωική Εθνική Αντίσταση!!!
Πόσο χρόνο θα πάρει τώρα άραγε, να εκδηλωθεί η Καθολική Λαϊκή Εξέγερση;
Χτες στη Βουλή των Ελλήνων έγινε συζήτηση για τις γερμανικές αποζημιώσεις.
Τώρα, τη στερνή ώρα; Ας είναι και τώρα!
Φτάνουν οι ξενοδουλικές υποκλίσεις ορέ (που θα έλεγε κι ο Γιάννης Μακρυγιάννης) σηκωθείτε ολόρθοι!
Η πένα της ιστορίας ακούμπησε στον σύγχρονο πάπυρο! Τα έργα σας, κύριοι Έλληνες πολιτικοί, προσμένει να καταγράψει!
Σεβαστείτε τουλάχιστον την υστεροφημία σας!!
Τώρα είναι η ώρα, για να διαπιστώσουν για μια ακόμα φορά φίλοι, εχθροί και «σύμμαχοι» τι θα πει ακατάβλητη και αδούλωτη Ελληνική ψυχή.
Τότε …που σαν σήμερα, παραπέμπομαι μέσα από αφηγήσεις προγενεστέρων, στην βασανιστική για τον τόπο μας περίοδο των Δεκεμβριανών του 1944!
Τότε που συμμετείχαν εκεί και τρεις Καινουργιώτες, κατά πως μπόρεσα να διασταυρώσω: Ο αείμνηστος Ελασίτης Στράτος Θάνος, που τότε εκεί, έδωσε τη ζωή του για τη Λαϊκή κυριαρχία, για την Πατρίδα και τη Λευτεριά!
Εδώ πρέπει να κάνω μια στάση, να γονατίσω και να υποκλιθώ, γιατί η περίπτωσή τους το επιβάλει, μπροστά στο μεγαλείο του έρωτα και του αγώνα. Η αγαπημένη του Στράτου, Καινουργιώτισσα, χρόνια μετά το χαμό του παντρεύτηκε, απέχτησε παιδιά και πριν αφήσει σε μεγάλη ηλικία τη στερνή πνοή της, όπως ο γιός της μου εκμυστηρεύτηκε, δε φώναξε το όνομα του άντρα της, αλλά τράνταξε το φτωχόσπιτό της μια στεντόρεια κραυγή…Στράτοοοο!
Στα Δεκεμβριανά του 1944 συμμετείχε και ο συμπαθής Καινουργιώτης αγωνιστής ανταρτοεπονίτης Λεωνίδας (Νίδας) Γεωργίου Λαμπροκωστόπουλος.
Ήταν εκεί και ο Ελασίτης Καπετάν Όλμος (ο Γιάννης Γεωργίου Μυζήθρας), που λίγο πριν φύγει απ’ τη ζωή, μου παραχώρησε μιαν αποκαλυπτική συνέντευξη, με αναφορά και στα Δεκεμβριανά του 1944:
Πέμπτη, 28 Οκτωβρίου 2010
Ο Καπετάν Όλμος!
Παρασκευή, 29 Οκτωβρίου 2010
Ο Καπετάν Όλμος!
Αυτά είναι αντιπροσωπευτικά σπαρακτικά θυμητάρια του τότε, των παλιών Καινουργιωτών. Τότε που οι άλλοι «σύμμαχοί μας» οι Εγγλέζοι δημιούργησαν τον αδελφοκτόνο αλληλοσπαραγμό!
Είχε άδικο ο Άρης Βελουχιώτης που βροντοφώναζε: «Να μου το θυμηθείτε, μεγαλύτερο κακό στον τόπο απ’ τους Γερμανούς θα φέρουν οι Εγγλέζοι»!
Τόσο οι Γερμανοί, όσο και οι άλλοι... «οι σύμμαχοί μας» οι Εγγλέζοι και οι Αμερικάνοι πήγαν την πατρίδα μας 100 χρόνια πίσω! Τώρα αποπειρώνται να την πάνε άλλο τόσο πίσω!!
Δε θα τους περάσει!!!
Όσο για «τους δικούς μας», τους Έλληνες πολιτικούς που άσκησαν εξουσία, η σημερινή πραγματικότητα φανερώνει το έργο τους! Δε χρειάζονται περισσότερα!!
Πόσο αποτιμάται μια ζωή;
Πόσο αποτιμώνται οι εκατόμβες νεκρών;
Για μένα, τούτες οι ιερές και ασίμωτες αξίες, δεν έχουν αντιστάθμισμα!
Δημήτρης Ντόκας
