 |
Το ιδιόχειρο σημείωμα του Δημήτρη Χριστούλα
|
Ένας ακόμα τεράστιος Μήτσος έφυγε …ο αείμνηστος Δημήτρης Χριστούλας!
Ο συνειδητοποιημένος, ανυπόταχτος αυτόχειρας της πλατείας Συντάγματος,
που κάηκε για να ταράξει και να τρομάξει τα σκοτάδια με τη λάμψη του!!
Ο κύριος Δημήτρης, ο μπαρμπα-Μήτσος, κατ’ άλλους ο λαϊκός ήρωας
ο Μητσάρας!!!
ΑΘΑΝΑΤΟΣ!!!
Πήρε κι αυτός τη θέση του στο Πάνθεο των Αθανάτων, δίπλα
στον άλλον μεγάλο λαϊκό αγωνιστή τον Δημήτρη Κοτζαρίδη, για να μην ξεχνάμε, που
άφησε κι αυτός την τελευταία του πνοή στις 20 Οχτώβρη 2011, τι τραγική ειρωνεία,
στον ίδιο χώρο, στην πλατεία Συντάγματος!
Θυσιάστηκαν κι οι δυο για τα δίκια της λαϊκής τάξης, στο Σύνταγμα
για ένα άλλο …Σύνταγμα! Αυτό που θα γραφτεί με άλικα γράμματα πάνω στα στήθια
του λαού.
Αυτό που ο ίδιος ο λαός θα το γράψει ξανά, με αγώνες και θυσίες,
στο τέμπλο του μέλλοντος και θα το περιφρουρεί πλέον σθεναρά. Είναι η αδυσώπητη,
επαναλαμβανόμενη μοίρα τούτου του λαού.
Η Συσίφεια μοίρα.
«Τη νύχτα χτίζω όνειρα
τη μέρα τα γκρεμίζω
Κι ύστερα πάλι απ’ την αρχή καινούργια ξαναχτίζω…»
που έγραψα
παλιότερα, σ’ ένα τραγούδι μου.
Ενός λαού που θα βγει απ’ το λήθαργο πολύ σύντομα,
που θα τινάξει απότομα και μονομιάς από
πάνω του, τη σκόνη της εξαθλίωσης, της μοιρολατρίας και της υποταγής. Ενός λαού,
που τούτη τη στιγμή, μοιάζει να υποχωρεί νικημένος. Δεν είναι αλήθεια!
Τούτος ο λαός απλά οπισθοχωρεί παίρνοντας… φόρα, για το μεγάλο
άλμα προς τα μπρος, αυτό της απελευτέρωσης!
Καλή λευτεριά Συνέλληνες!
Καλή Ανάσταση Συμπατριώτες!!
ΥΓ: Ένας ακόμα τεράστιος Μήτσος έφυγε …Εμείς οι υπόλοιποι …μικροί
Μήτσοι «με αγώνες τιμάμε τους νεκρούς μας» και συνάμα «σπάμε»
τα γόνατά μας υποκλινόμενοι στο μεγαλείο της αδούλωτης, Λαϊκής Ψυχής!
«Ετούτος δω ο λαός δε γονατίζει παρά μονάχα μπροστά στους νεκρούς του».
(Γιάννης Ρίτσος)
«Εμάς μας καθοδηγούν οι ζωντανοί και οι νεκροί μας» που λέει
ο φίλος και σύντροφος… ο Διονύσης.-
Δημήτρης Ντόκας
