«Τα λόγια του νερού»… φτερούγησαν στην ακρολιμνιά της Τριχωνίδας στ’ Αμπάρια Παναιτωλίου!!!

 Μέσα απ’ του νερού τα παραμύθια… ξεπήδησαν όμορφες, διαχρονικές αλήθειες!
Ήταν δειλινό της Κυριακής 7 Ιούλη στις 8 και μετά...
Εκεί στο Παναιτώλιο (στο Μουσταφούλι) στ’ Αμπάρια…στην πανέμορφη Ακριλιμνιά της Τριχωνίδας!!

 Ποιος συντέλεσε σ’ αυτό…

Ποιος άλλος;

Λάθος …ποιοι άλλοι;

Η Νίκη Κάπαρη και ο Γιάννης Ψειμάδας!!!

 Η Νίκη Κάπαρη, η μοναδική και απαράμιλλη παιδαγωγός-αφηγήτρια, που έχει το «έμφυτο ίδιον», να καθηλώνει με τον παραστατικό και περιγραφικό της λόγο, αυτόν τον αέρινο και δυσκολοπερίγραπτο, η ενδεχομένως τον ανερμήνευτο, αλλά και συνάμα τον καλοδεχούμενο και συναρπαστικό…μικρούς και μεγάλους!

 Ο Γιάννης ο Ψειμάδας, ο καταξιωμένος συντοπίτης μας μουσικός-συνθέτης-ερμηνευτής…  Με τις απρόσμενες μουσικές του εκφάνσεις, με τις υπέργειες νότες του, με τις ουράνιες μοναδικές… μελωδικές του εκφράσεις!!

 Στόλισαν τ’ όμορφο καλοκαιρινό μας δειλινό, με λόγια και …νότες!!!

Χάρηκαν, ανασκίρτησαν παιδικές καρδιές, φτερούγησαν… έπαιξαν όλων μας οι ψυχές, μαζί με τ’ αεράκι της Τριχωνίδας…

Κι ήταν όμορφα, πολύ όμορφα, εκεί στης ακρολιμνιάς τη σιγαλιά…

Κι ήταν ανεπιτήδευτη, αφτιασίδωτη, λιτή κι αρχοντική, γνήσια κι αληθινή η διοργάνωση αυτής της εκδήλωσης, απ’ τον αξιόλογο Πολιτιστικό Σύλλογο του Παναιτώλιου «Χρήστος Καπράλος», με τον ποιητικό τίτλο «Τα λόγια του νερού» Εμπνευσμένο απ’ το πνευματικό δημιούργημα του Παναιτωλιώτη ποιητή Μάκη Τσέλιου!!!

***

 Υποκλίνομαι μπροστά στην απόφαση-πρωτοβουλία και υλοποίηση αυτής της αξιόλογης πνευματικής εκδήλωσης, όλου του συμβούλιου του σύλλογου «Χρήστος Καπράλος», όχι μόνο για το περιεχόμενο, την ουσία…αλλά και για το ότι αναγνωρίζουν, τιμούν και προσκαλούν συντοπίτες μας ποιοτικούς, πνευματικούς δημιουργούς!

***

   Αυτή είναι μια μορφή Πολιτιστικής Αντίστασης, ενάντια στην μεθοδευμένη βαρβαρότητα… που χτυπά της εποχής μας την πόρτα!!

***

Όταν φτερουγίζουν ευτυχισμένες παιδικές ψυχές…«του μέλλοντος οι ανθοί», ελπίζουμε εμείς οι μεγαλύτεροι, πως δε θα καθηλωθεί η ανθρωπιστική-πολιτιστική μας ελπίδα!!!

Δημήτρης Ντόκας